نقش روانپزشکان در طول همه گیری ویروس کرونا: دانلود فایل
همه گیری بیماری های عفونی مانند عفونت کروناویروس، باعث افزایش مشخص ترس و عدم اطمینان می شود.در این شرایط روانپزشکان نفش مهمی در حمایت از بهبود حال بیماران، خانواده ها ،کادر درمان و جمعیت عمومی ایفا می کنند که این نقش توسط موارد زیر مشخص می شود:
1.در مورد پاسخ های ناسازگار رایج به مردم آموزش دهید:
همه گیری بیماری های عفونی طیف وسیعی از آثار روانشناختی و رفتاری ایجاد می کند.در مورد پاسخ های رایج مانند بی خوابی،اضطراب،ترس از بیماری یا تمایل به مصرف بیشتر سیگار و الکل به بیماران توضیح دهید.کودکان و نوجوانان ممکن است با کناره گیری از اجتماع، بازگشت به رفتارهای کودکی ویا رفتارهای پرخاشگرانه به شرایط پاسخ دهند.به بیماران در مورد روش های رایج کاهش استرس مانند داشتن خواب به اندازه کافی،مصرف وعده های غذایی منظم،ورزش کردن ،ارتباط با دوستان و خانواده و روش های آرام سازی آموزش دهید همین طور در مورد اینکه در صورت نیازچه زمانی و از کجا کمک بگیرند اطلاعات کافی ارائه دهید.
2.رفتارها ی ارتقا دهنده سلامت را توصیه کنید:
به بیماران توصیه کنید تا از منابع موثق اطلاعات لازم در مورد بیماری و سایر روش های ایمنی بخش برای در امان ماندن از بیماری راکسب کنند.بیماران را تشویق کنید تا یک برنامه خانوادگی برای پرداختن به همه گیری ویروس کرونا تنظیم کنند این کار باعث می شود تا افراد متوجه شوند که برای سلامت خود می توانند کاری انجام دهند و در این زمینه موثر باشند.همین طور اطلاع از برنامه مدرسه یا محل کار افراد برای پرداختن به این موضوع و مراحلی که توسط انان برای افزایش سلامتی افراد در دست اقدام است می تواند باعث بالاتر رفتن احساس امنیت افراد شود.به بیماران توصیه کنید تا مواجهه خود را با اخبار مربوط به همه گیری کرونا محدود کنند چون مواجهه بیشتر باعث استرس بیشتری می شود.
3.از سیستم مراقبت سلامت حمایت کنید:
اکثر بیماران با نگرانی های مربوط به ابتلا به عفونت کرونا در اورژانس ها و سیستم مراقبتی اولیه ویزیت می شوند.روانپزشکان نقش مهمی در بهینه سازی سلامت روان جامعه با آموزش بین بخشی کادر درمان،مشاوره و کمک به همکاران جهت شناسایی پاسخ های همراه با نگرانی افراد نسبت به همه گیری کرونا و مداخله هر چه سریعتر می توانند ایفا کنند. در موردناراحتی و دلواپسی های افراد غیر مبتلا که در مورد ابتلا به بیماری وجود دارد صحبت شود و روش های مقابله ای سودمند به آنها آموزش داده شود.این روش ها می توانند باعث تقویت احساس امنیت، آرامش، اثرگذاری بر خود و جامعه ،مرتبط ماندن با اجتماع و ایجاد امید و خوشبینی نسبت به آینده شود.
4.روش های حل مساله را تسهیل کنید:
عدم قطعیت در مورد آینده شایع است و با آموزش عملی روش های حل مساله می توان به این موضوع پرداخت.به عنوان مثال،روانپزشکان می توانند با آموزش راه های جایگزین احوالپرسی کردن به جای دست دادن یا آموزش استفاده از تکنولوژی برای ارتباط اجتماعی با افراد در حالیکه برگزاری اجتماعات و دورهمی ها به علت این بیماری محدود شده است به افراد کمک کنند.خانولده ها را تشویق کنید تا کودکان را برای حل مساله مشارکت دهند چون منجر به کاهش اضطراب آنها می شود.به افراد یادآوری کنید که برای کاهش اضطراب ، رسیدن به آرامش و افزایش احساس خودباوری مراحلی وجود دارد که می توانند آنها را یاد بگیرند.
5. بیماران،افراد خانواده انها و مراقبینشان را توانمند کنید:
روانپزشکان می توانند با آموزش آثار روانشناختی ناشی از جداسازی و قرنطینه، بیماران ،افراد خانواده آنها و مراقبینشلن را برای گذراندن این دوران توانمند کنند.آثار کوتاه مدت ناشی از قرنطینه شامل اضطراب، خشم، ترس از آلوده کردن دیگران و ناامیدی می باشد.در افرادی که مدت طولانی تری در قرنطینه می مانند احتمال ایجاد علائم اختلال استرس پس از سانحه و سو مصرف مواد وجود دارد.مطمئن شوید برای افراد مبتلایی که قرنطینه شده اند و خانواده های انان منابع اطلاعاتی به روز،کافی که باعث کاهش استرس و نگرانی آنها می شود در دسترس باشد.استفاده از تکنولوژی برای ارتباط افراد در قرنطینه با خانواده دوستان و تیم مراقبت سلامت انها باعث کاهش حس جداشدگی و تنهایی در افراد می شود.
6.یرای تیم رهبری کننده خدمات مشاوره ای فراهم کنید:
روانپزشکان باید در مورد روش های حمایت از سلامت روان افراد در زمان همه گیری کرونا به کادر درمان و رهبران جامعه آموزش دهند. آنها می توانند منابع مناسبی برای رهبران برای درک بهتر آثار روانشناختی و رفتاری همه گیری و مراحل قابل پیش بینی پاسخ جامعه به اپیدمی و اصول مهم آمادگی برای پاسخ به شرایط ایجاد شده فراهم کنند.هم چنین مداخله رفتاری در بحرانها از دیگر مواردی است که رهبران جهت کاهش اضطراب در رجامعه باید در زمان بحران استفاده کنند.به علاوه رهبری سوگ به سازمان ها و جوامع کمک میکند تا با شناسایی مشکلات و فقدان هایی که در طول بحران اتفاق افتاده و ساختن معنایی برای آنها حسی از امید به آینده را در افراد ایجاد کنند.
7.مراقبین را به مراقبت از خود نیز تشویق کنید:
همه گیری کرونا ویروس و سایر عفونت ها شدیدا باعث ایجاد استرس در سیستم سلامت و کارکنان آن می شود.مراقبت ادامه دار و منظم افراد شاغل در این سیستم از خود بر عملکرد آنها تاثیر به سزایی دارد.خواب کافی،خوردن غذای مناسب و نوشیدن مایعات کافی و زمان های کوتاهی برای استراحت در طول شیفت کاری مهم هستند.فراهم کردن حمایت برای هم گروهی ها،یافتن راه حل های سازنده برای چالش های محیط کار و مرتبط باقی ماندن با افراد خانواده و دوستان می تواند سطح کلی اضطراب را تا میزان زیادی کاهش دهد.
ترجمه و تنظیم:دکتر سعیده شیردل-روانپزشک-دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان
همه گیری بیماری های عفونی مانند عفونت کروناویروس، باعث افزایش مشخص ترس و عدم اطمینان می شود.در این شرایط روانپزشکان نفش مهمی در حمایت از بهبود حال بیماران، خانواده ها ،کادر درمان و جمعیت عمومی ایفا می کنند که این نقش توسط موارد زیر مشخص می شود:
1.در مورد پاسخ های ناسازگار رایج به مردم آموزش دهید:
همه گیری بیماری های عفونی طیف وسیعی از آثار روانشناختی و رفتاری ایجاد می کند.در مورد پاسخ های رایج مانند بی خوابی،اضطراب،ترس از بیماری یا تمایل به مصرف بیشتر سیگار و الکل به بیماران توضیح دهید.کودکان و نوجوانان ممکن است با کناره گیری از اجتماع، بازگشت به رفتارهای کودکی ویا رفتارهای پرخاشگرانه به شرایط پاسخ دهند.به بیماران در مورد روش های رایج کاهش استرس مانند داشتن خواب به اندازه کافی،مصرف وعده های غذایی منظم،ورزش کردن ،ارتباط با دوستان و خانواده و روش های آرام سازی آموزش دهید همین طور در مورد اینکه در صورت نیازچه زمانی و از کجا کمک بگیرند اطلاعات کافی ارائه دهید.
2.رفتارها ی ارتقا دهنده سلامت را توصیه کنید:
به بیماران توصیه کنید تا از منابع موثق اطلاعات لازم در مورد بیماری و سایر روش های ایمنی بخش برای در امان ماندن از بیماری راکسب کنند.بیماران را تشویق کنید تا یک برنامه خانوادگی برای پرداختن به همه گیری ویروس کرونا تنظیم کنند این کار باعث می شود تا افراد متوجه شوند که برای سلامت خود می توانند کاری انجام دهند و در این زمینه موثر باشند.همین طور اطلاع از برنامه مدرسه یا محل کار افراد برای پرداختن به این موضوع و مراحلی که توسط انان برای افزایش سلامتی افراد در دست اقدام است می تواند باعث بالاتر رفتن احساس امنیت افراد شود.به بیماران توصیه کنید تا مواجهه خود را با اخبار مربوط به همه گیری کرونا محدود کنند چون مواجهه بیشتر باعث استرس بیشتری می شود.
3.از سیستم مراقبت سلامت حمایت کنید:
اکثر بیماران با نگرانی های مربوط به ابتلا به عفونت کرونا در اورژانس ها و سیستم مراقبتی اولیه ویزیت می شوند.روانپزشکان نقش مهمی در بهینه سازی سلامت روان جامعه با آموزش بین بخشی کادر درمان،مشاوره و کمک به همکاران جهت شناسایی پاسخ های همراه با نگرانی افراد نسبت به همه گیری کرونا و مداخله هر چه سریعتر می توانند ایفا کنند. در موردناراحتی و دلواپسی های افراد غیر مبتلا که در مورد ابتلا به بیماری وجود دارد صحبت شود و روش های مقابله ای سودمند به آنها آموزش داده شود.این روش ها می توانند باعث تقویت احساس امنیت، آرامش، اثرگذاری بر خود و جامعه ،مرتبط ماندن با اجتماع و ایجاد امید و خوشبینی نسبت به آینده شود.
4.روش های حل مساله را تسهیل کنید:
عدم قطعیت در مورد آینده شایع است و با آموزش عملی روش های حل مساله می توان به این موضوع پرداخت.به عنوان مثال،روانپزشکان می توانند با آموزش راه های جایگزین احوالپرسی کردن به جای دست دادن یا آموزش استفاده از تکنولوژی برای ارتباط اجتماعی با افراد در حالیکه برگزاری اجتماعات و دورهمی ها به علت این بیماری محدود شده است به افراد کمک کنند.خانولده ها را تشویق کنید تا کودکان را برای حل مساله مشارکت دهند چون منجر به کاهش اضطراب آنها می شود.به افراد یادآوری کنید که برای کاهش اضطراب ، رسیدن به آرامش و افزایش احساس خودباوری مراحلی وجود دارد که می توانند آنها را یاد بگیرند.
5. بیماران،افراد خانواده انها و مراقبینشان را توانمند کنید:
روانپزشکان می توانند با آموزش آثار روانشناختی ناشی از جداسازی و قرنطینه، بیماران ،افراد خانواده آنها و مراقبینشلن را برای گذراندن این دوران توانمند کنند.آثار کوتاه مدت ناشی از قرنطینه شامل اضطراب، خشم، ترس از آلوده کردن دیگران و ناامیدی می باشد.در افرادی که مدت طولانی تری در قرنطینه می مانند احتمال ایجاد علائم اختلال استرس پس از سانحه و سو مصرف مواد وجود دارد.مطمئن شوید برای افراد مبتلایی که قرنطینه شده اند و خانواده های انان منابع اطلاعاتی به روز،کافی که باعث کاهش استرس و نگرانی آنها می شود در دسترس باشد.استفاده از تکنولوژی برای ارتباط افراد در قرنطینه با خانواده دوستان و تیم مراقبت سلامت انها باعث کاهش حس جداشدگی و تنهایی در افراد می شود.
6.یرای تیم رهبری کننده خدمات مشاوره ای فراهم کنید:
روانپزشکان باید در مورد روش های حمایت از سلامت روان افراد در زمان همه گیری کرونا به کادر درمان و رهبران جامعه آموزش دهند. آنها می توانند منابع مناسبی برای رهبران برای درک بهتر آثار روانشناختی و رفتاری همه گیری و مراحل قابل پیش بینی پاسخ جامعه به اپیدمی و اصول مهم آمادگی برای پاسخ به شرایط ایجاد شده فراهم کنند.هم چنین مداخله رفتاری در بحرانها از دیگر مواردی است که رهبران جهت کاهش اضطراب در رجامعه باید در زمان بحران استفاده کنند.به علاوه رهبری سوگ به سازمان ها و جوامع کمک میکند تا با شناسایی مشکلات و فقدان هایی که در طول بحران اتفاق افتاده و ساختن معنایی برای آنها حسی از امید به آینده را در افراد ایجاد کنند.
7.مراقبین را به مراقبت از خود نیز تشویق کنید:
همه گیری کرونا ویروس و سایر عفونت ها شدیدا باعث ایجاد استرس در سیستم سلامت و کارکنان آن می شود.مراقبت ادامه دار و منظم افراد شاغل در این سیستم از خود بر عملکرد آنها تاثیر به سزایی دارد.خواب کافی،خوردن غذای مناسب و نوشیدن مایعات کافی و زمان های کوتاهی برای استراحت در طول شیفت کاری مهم هستند.فراهم کردن حمایت برای هم گروهی ها،یافتن راه حل های سازنده برای چالش های محیط کار و مرتبط باقی ماندن با افراد خانواده و دوستان می تواند سطح کلی اضطراب را تا میزان زیادی کاهش دهد.
ترجمه و تنظیم:دکتر سعیده شیردل-روانپزشک-دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان