حفظ سلامتی کارکنان کادر درمان در بیماری ویروس کرونا
با توجه به استرس شدید، عدم اطمینان و ماهیت پزشکی دشوار همه‌گیری‌های بیماری‌های عفونی جهانی مانند Coronavirus (COVID-19)، لازم است که به نیازهای کارکنان بهداشت و درمان توجه ویژه‌ای صورت گیرد. لازمه‌ی مراقبت از افراد نیازمند این است که مراقبت از خود و ترغیب دیگران به مراقبت از خود صورت گیرد.
چالش‌های مربوط به کارکنان بهداشت و درمان در هنگام شیوع بیماری‌های عفونی
• افزایش تقاضای مراقبت. افراد بیشتری نیازمند مراقبت هستند، این در حالی است که تعدادی از کارکنان بیمار هستند یا مراقب خانواده‌شان هستند.
• خطر ابتلا به عفونت. افزایش خطر ابتلا به بیماری و انتقال آن به خانواده، دوستان و دیگران در محل کار وجود دارد.
• چالش تجهیزات. تجهیزات می‌تواند ناراحت‌کننده باشد، تحرک و ارتباط را محدود کند و مزایای نامشخص داشته باشد. کمبودها معمولاً درنتیجه استفاده زیاد و غیرضروری افراد اتفاق می‌افتد.
• ارائه پشتیبانی در مراقبت‌های پزشکی. مدیریت رنج و درمان بیماران برای کادر درمان می‌تواند دشوار باشد.
• استرس روانی در شرایط همه‌گیری. کمک به افراد نیازمند می‌تواند پاداش‌دهنده باشد، اما دشوار است زیرا کارکنان ممکن است ترس، اندوه، ناامیدی، گناه، بی‌خوابی و فرسودگی را تجربه کنند.
استراتژی‌هایی برای حفظ سلامتی کارکنان بهداشت و درمان
• نیازهای اساسی را برآورده کنید. حتماً به‌صورت منظم بخورید، بنوشید و استراحت کنید. محرومیت از نیازهای جسمی شما را در معرض خطر قرار می‌دهد و همچنین ممکن است توانایی شما در مراقبت از بیماران را به خطر بی اندازد.
• استراحت کنید. به خود استراحت دهید. هر زمان ممکن باشد، به خودتان اجازه دهید کاری غیر مرتبط با شغلتان که به نظر شما سرگرم‌کننده یا آرامش‌بخش است، انجام دهید. پیاده‌روی، گوش دادن به موسیقی، خواندن کتاب یا صحبت با یک دوست می‌تواند به شما کمک کند. برخی افراد ممکن است در صورت عدم کار کامل یا انجام کارهای لذت‌بخش درزمانی که دیگران رنج می‌برند، احساس گناه کنند. بدانید که استراحت مناسب منجر به مراقبت مناسب از بیماران بعد از استراحت می‌شود.
• با همکاران ارتباط برقرار کنید. با همکاران خود صحبت کنید و از یکدیگر حمایت کنید. همه‌گیری‌های عفونی می‌تواند افراد را درحالی‌که اضطراب و ترس دارند، ایزوله کند. داستان خود را بگویید و به دیگران گوش دهید.
• ارتباط سازنده برقرار کنید. با همکاران به‌صورت خوش‌بینانه ارتباط برقرار کنید. اشتباهات یا کمبودها را به شکلی سازنده شناسایی کرده و آن‌ها را اصلاح کنید. از یکدیگر تعریف کنید. تعریف می‌تواند محرکی قدرتمند و تعدیل‌کننده‌ی استرس باشد. ناامیدی‌ها و راه‌حل‌های خود را با یکدیگر در میان بگذارید. حل مسئله یک مهارت حرفه‌ای است که اغلب احساس موفقیت را حتی برای حل مشکلات کوچک فراهم می‌کند.
• با خانواده تماس بگیرید. در صورت امکان با عزیزان خود تماس بگیرید. آن‌ها پناه شما در خارج از سیستم درمانی هستند. اشتراک گذاشتن و در ارتباط ماندن به آن‌ها کمک می‌کند که بهتر از شما حمایت کنند.
• به تفاوت‌ها احترام بگذارید. برخی از افراد نیاز به صحبت دارند درحالی‌که دیگران باید تنها باشند. این تفاوت‌ها را در خود، بیماران و همکاران خود تشخیص دهید و به آن احترام بگذارید.
• به‌روز بمانید. به منابع اطلاعاتی قابل‌اعتماد تکیه کنید. در جلسات شرکت کنید تا از وضعیت، برنامه‌ها و وقایع آگاه شوید.
• قرار گرفتن در معرض رسانه را محدود کنید. تصاویر و پیام‌های نگران‌کننده باعث افزایش استرس شما می‌شود و ممکن است به کار و سلامت شما آسیب بزند.
• حواستان به خودتان باشد. علائم افسردگی یا اضطرابی خود را نظاره کنید: غم طولانی، مشکل در خواب، خاطرات مزاحم، ناامیدی. اگر این علائم را دارید با یک دوست یا سوپروایزر صحبت کنید یا در صورت لزوم از متخصصین کمک بگیرید.
• به خدمات خود افتخار کنید. به خود یادآوری کنید که باوجود موانع یا ناامیدی‌ها، شما در حال انجام یک کار شریف هستید که آن مراقبت از افراد نیازمند است. همکاران خود را به‌طور رسمی یا غیررسمی برای خدماتشان بشناسید.
برگرفته از سایت www.CSTSonline.org (مرکز مطالعات اضطراب حادثه Uniformed Services University)
ترجمه: دکتر مهدیه صالحی، روانپزشک دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان؛ عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران