سخنی با رسانه‌ها  دانلود فایل

در حال حاضر با توجه به شیوع بیماری کوید-19 رسانه ها تاثیر قابل توجهی در ارائه اطلاعات به مردم دارند. پوشش رسانه ها انسجام جامعه و خانواده را تسهیل می‌کند و انتشار اطلاعات آموزشی را تسهیل می‌کند. همچنین می‌تواند تاب آوری جامعه را تسهیل کند و به افراد جامعه که بدنبال این همه‌گیری دچار احساساتی طبیعی مثل خشم و اضطراب شده اند، کمک کند. اما گاهی ممکن است آسیب رسان نیز باشد. شواهد زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد انگ و ترس در مورد بیماریهای واگیردار مانع پاسخ مناسب می شود.این حقیقت است که مانع از انتشار ویروس جدید می‌شود و نه انگ و ترس. انگ بیانگر نگرش‌ها و رفتارهای تبعیض‌آمیز و طرد کننده‌ای است که نسبت به یک شخص یا گروهی با ویژگی‌های خاص نشان می‌دهیم. در حال حاضر بیماران کوید-19، خانواده‌های این بیماران و کادر درمان در معرض انگ هستند. انگ باعث خشونت و از بین رفتن همدلی می‌شود و باعث می‌شود بیماران بدنبال درمان نروند یا بیماری خود را مخفی کنند.

اما رسانه در شرایط همه‌گیری بیماری کوید-19 چه نقشی بر عهده دارد؟
•    تصورات غلط افراد را از طریق روشن کردن افسانه‌های رایج تصحیح کنید.
( برای مثال: ویروس کرونا از طریق هوا منتقل نمیشود!
درصد زیادی از بیماران کوید-19 بهبود مییابند.
چند روز بعد از بهبودی، فرد بیمار ناقل نیست.
داروی پیشگیری برای بیماری کوید-19 پیدا نشده‌است.
درمان قطعی این بیماری پیدا نشده است.
همه‌ی افراد نیاز به پوشیدن ماسک ندارند.
تعداد بیماران همچنان در حال افزایش است.)
•    اطلاعات منابع معتبر مثل سازمان جهانی بهداشت یا وزارت بهداشت را منتشر کنید.
•    اطلاعات دقیق در مورد مناطق آسیب دیده و احتمال بیماری را منتشر کنید.
•    قبل انتشار اخبار آن را با متخصصین چک کنید و از صحت آن مطمئن شوید.
•    در مورد نحوه‌ی دسترسی به خدمات درمانی به افراد آموزش دهید.
•    به مردم آموزش دهید که در صورت چه علائمی مراجعه کنند.
•    در مورد نحوه‌ی پیشگیری و درمان اطلاعات در اختیار عموم قرار دهید.
•    اخبار ضد ونقیض ندهید! نه ترس بی‌مورد منتشر کنید و نه آرامش خیال بی مورد.تنها حقایق را منتشر کنید.
(برای مثال: نیاز نیست که هر فردی که علائم مشکوک تجربه می‌کند مراجعه کند.
هیچ سازمانی به اجبار کسی را بستری نمی‌کند.
طیف علائم بیماری کوید-19 وسیع است. ممکن است فرد بی علامت باشد یا علائم غیراختصاصی مثل سردرد، تهوع، اسهال، نبود حس چشایی و بویایی و علائم سرماخوردگی را تجربه کند. در این موارد نیاز به مراجعه نیست. فرد باید خود را ناقل فرض کند و دو هفته خود را قرنطینه کند.
در صورت تب بالا و تنگی نفس که بعد چند روز بهبودی نداشته باشد، باید به مراکز بهداشت مراجعه کند.
همه‌ی بیماران بستری نمی‌شوند و اکثرا در خانه درمان خود را دنبال می‌کنند.)
•    در مورد کودکان و آسیبی که می‌توانند به دنبال اخبار و مطلع شدن از مرگ و میر و در خطر افتادن سلامت روان داشته باشند، هشدار دهید.
•    برنامه‌هایی در مورد آموزش بهداشت و پیشگیری از بیماری مختص کودکان ارائه دهید.
•    ارتباط افراد را در قرنطینه ارتقا دهید. نحوه‌ی رفتار و حل مسئله را در این روزهای پرتنش آموزش دهید.
•    فیلم‌هایی راجع به تاب‌آوری، نجات و پیروزی پس از شرایط سخت را نشان دهید.
•    از تجربه‌های قبلی جامعه در مورد بحران‌ها و اینکه چگونه از پس آن برآمده‌است، صحبت کنید.
•    تلاش‌های مثبتی که افراد جامعه برای مقابله با بیماری کوید-19 انجام می‌دهند را بازتاب کنید.
•    روایت هایی از همدلی افراد جامعه ارائه کنید. وقتی داستانهای افراد را می شنویم، احساس نزدیکی بیشتری با آن‌ها می کنیم.
•    صداها ، داستانها و تصاویر افرادی را که از بیماری کوید-19 بهبود یافته اند یا کسی که عزیزی را در طی بهبودی پشتیبانی کرده منتشر کنید.
•    افراد تاثیر گذار مثل ورزشکاران یا بازیگران کشور را درگیر تأمل در مورد افراد بیمار و کادر درمان که مورد انگ هستند، کنید. ما در این برهه دشوار به حمایت این افراد نیازمندیم.
•    مطمئن شوید که تمام اقوام را صرف نظر از قومیت و زبان به تصویر می‌کشید.
•    به کمک رسانه لحنی مثبت ایجاد کنید. رسانه باید نشان دهنده مراقبت و همدلی باشد و افراد خاصی را به دلیل آلوده کردن دیگران سرزنش نکند. چرا که ممکن است انگ و تبعیض ایجاد کند.
•    برای افتخار به سرپرستان و کارکنان مراقبت های بهداشتی که ممکن است مورد انگ باشند، کمپینگ قهرمان ایجاد کنید. برای کسانی که در خط مقدم پاسخ قرار دارند، حمایت و تشویق ارائه دهید. از طریق رسانه اعلام کنید که این افراد در نجات جان مردم چه نقشی بازی می کنند و امنیت عزیزانتان را تامین می‌کنند.
•    برخی از کارکنان بهداشت و درمان ممکن است از خانواده یا اجتماع خود دوری کنند. کارکنان را ترغیب کنید تا با عزیزان خود از طریق روش‌های دیجیتالی ارتباط داشته باشند. حمایت اجتماعی را از همکاران ، مدیران یا سایر افراد قابل اعتماد بخواهید.
•    از اصطلاحات مناسب استفاده کنند: "افرادی که کوید-19 گرفته اند" ، "افرادی که تحت درمان قرار می گیرند" ، "افرادی که از بیماری کوید-19  بهبود یافته اند" ، "افرادی که بدنبال بیماری کوید-19 جان خود را از دست دادند"
•    بر اثربخشی اقدامات پیشگیری و درمان و همچنین غربالگری زودرس ، آزمایش و معالجه را تأکید کنید.

دکتر مهدیه صالحی- روان‌پزشک؛ عضو هیئت علمی دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان (انستیتو روانپزشکی تهران)

 

Template settings