کمک های اولیه روانشناختی
کمک های اولیه روانشناختی پاسخ حمایتی و انساندوستانه به هر انسانی است که متعاقب یک حادثه رنج می برد و نیازمند پشتیبانی است و جالب اینجاست که این کمک را تمام افراد می توانند ارائه دهند. لازمست بدانیم که واکنش افراد بعد از بحران می‌تواند متفاوت باشد. بعضی از افراد نشانه های جسمی مثل سردرد را بروز می دهند و برخی دیگر احساساتی نظیر غم، اضطراب و گناه را تجربه می کنند که این واکنش ها طبیعی هستند و تجارب افراد را قابل فهم می سازند. هدف این کمک ها ایجاد شرایط برای کاهش پریشانی و بهبود سازگاری فرد است. در صورتیکه بهبودی با این کمک ها صورت نگیرد، نیاز به دریافت خدمات دیگر روانشناختی وجود دارد؛ اما این کمک ها اجزایی دارد که عبارتست از: محافظت از آسیب بیشتر، امکان صحبت بدون فشار، گوش دادن فعال، دلرحمی، تایید دل نگرانی ها، تسهیل حمایت اطرافیان و صحبت راجع به راهکارهای مقابله ای مناسب؛ اما بدون آمادگی نمی توان این خدمات را ارائه داد و لازمست که قبل از ارائه خدمات از بحران، حمایت ها و خدمات موجود اطلاع حاصل شود. در ضمن افرادی مثل کودکان، بیماران، افراد دارای معلولیت و افراد در معرض خطر تبعیض یا خشونت نیاز به توجه ویژه ای دارند.
برای ارائه این کمک ها چه باید کرد:
به دنبال افرادی باشید که نیازهای اساسی اورژانسی دارند. این موضوع را بررسی کنید که چه افرادی از کمکهای اولیه ی روانشناختی سود میبرند و شما چگونه میتوانید به بهترین وجه کمک کنید.
به افرادی که نیاز به کمک دارند نزدیک شوید. خودتان را برحسب نام و سازمانتان معرفی کنید. تا آنجایی که ممکن است جای آرام و مطمئنی برای صحبت کردن پیدا کنید و کمک کنید تا فرد احساس راحتی داشته باشد.
از نگرانیها و نیازهای افراد بپرسید. وانمود نکنید که میدانید و آنچه را که برای فرد بسیار مهم است، کشف کنید.
به افراد گوش دهید و کمک کنید تا آرام بگیرند. به فرد فشار نیاورید تا صحبت کند. به مواردی که آنها میخواهند درباره اتفاق بگویند، گوش دهید. اگر آنها خیلی پریشان هستند، کمک کنید تا آرام شوند و تلاش کنید که مطمئن شوند تنها نیستند.
به افراد کمک کنید نیازهایشان را مشخص کنند و به خدمات دسترسی پیدا کنند ولی قولی ندهید که از عهده آن برنمی‌آیید. اطلاعات بدهید و آگاه کنید ولی فقط آنچه را میدانید بگویید. در قدم بعدی کمک کنید افراد با دوستان و بستگانشان ارتباط داشته باشند. اگر برای افراد بحران‌زده، دعا و اعمال مذهبی مهم هستند، شرایط این اعمال را فراهم آورید. اگر فردی افکار آسیب به خود یا دیگری دارد و یا نمی‌تواند از خود مراقبت کند به مرکز روانپزشکی ارجاع دهید. در این حین مراقب خود نیز باشید.
حمایت شما می‌تواند تغییر ایجاد کند. ما باهم بهتر التیام می‌یابیم.
تهیه مطلب: دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان- انستیتو روانپزشکی تهران