Supporting Individuals with Autism through Uncertain Times دانلود فایل
تقریباً هر جنبه ای از تغییر اوضاع و قرنطینه ها می تونن سیستم هایی رو که افراد مبتلا به اوتیسم و مراقبان آنها تنظیم کرده بودند رو تضعیف کنه. مثلا:
مختل کردن روال روتین: برای مبتلایان به اوتیسم ، جریان عادی و پایدار کاملاً ضروریه حتی معمولی ترین تغییرات روزمره ( در مدرسه ، تغییر قابل توجه در آب و هوا) می تونه ناراحت کننده باشه شیوع این بیماری همه گیر باعث ایجاد تغییرات عظیمی در روال همه، از جمله پایان دادن به مدارس، برنامه های روزمره و اشتغال شده و این می تونه زندگی رو برای این افراد بسیار چالش برانگیز کنه.
چالش های درمانی: بیشتر افراد مبتلا به اوتیسم در اشکال مختلف درمانی شرکت می کنن: گفتاردرمانی ، کاردرمانی ، درمان جسمی ، اجتماعی ، رفتاری و / یا روانشناختی. در حالی که ممکنه در بعضی موارد ادامه درمان به صورت آنلاین به سادگی امکان پذیر نباشه و با چالش هایی روبه رو بشن.
چالش های رژیم غذایی: بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم ممکنه فقط تعداد انگشت شماری از غذاها یا فقط انواع خاصی از آنها رو بخورن. کمبود غذاهای آشنا هم می تونن برای افراد مبتلا به اوتیسم غیرمعمول و استرس زا باشد.
تماس محدود: افراد مبتلا به اوتیسم به روابط خود با افراد خاص مانند درمانگران ، بستگان و مراقبین متکی هستند. در طی این بحران دسترسی به این افراد ممکنه محدود و یا وجود نداشته باشه. این می تواند منجر به افزایش استرس و مشکلات رفتاری در آنها بشه.
عدم تعامل: برخی از افراد مبتلا به اوتیسم در محیط خارج از خانه (به عنوان مثال مراکز توانبخشی یا خانه های حمایتی بصورت گروهی) زندگی می کنند و اکنون محدودیت هایی برای ملاقات با خانواده وجود دارد و همین عدم تعامل با افراد آشنا و خانواده نیز می تواند استرس زا باشه
بنابر این سعی کنید از تغییر رفتارهای فرد مبتلا به اوتیسم آگاه باشید، افراد مبتلا به اوتیسم ممکنه نتونن ترس ، ناامیدی و نگرانی خودشون رو از بسیاری از تغییرات ابراز کنن، بنابراین ممکن است این ها رو به طریق دیگه ای نشون داده بشن. بنابراین مراقبان باید در این مواقع از رفتار افراد مبتلا به اوتیسم آگاه باشن و نسبت به علائم اضطراب و افسردگی هوشیار باشند. این موارد ممکن است شامل تغییر در الگوهای خواب یا خوردن ، افزایش رفتارهای تکراری ، نگرانی بیش از حد یا نشخوارکنندگی ، افزایش اضطراب یا تحریک پذیری باشند ، یا مراقبت از خودشون کاهش پیدا کنه. در صورت مشاهده این تغییرات رفتاری ، خدمات بهداشت روان توسط درمانگر ، روانشناس یا روانپزشک و یا خدمات پزشکی مانند پزشک خانواده ممکن است ضروری باشه. ممکنه فرد به حمایت بیشتری یا انواع مختلفی از پشتیبانی ها (به عنوان مثال درمان منظم ، ورزش منظم ، دارو) نیاز داشته باشه.
در کنار این مشکلات، مشکل در برقراری ارتباط با اوضاع پیش آمده ناشی از بیماری همه گیر هم اضافه میشه. توضیح بیماری همه گیر کرونا برای برخی از مبتلایان به اوتیسم که ممکنه در گفتار دچار مشکل باشن یا دارای ناتوانی ذهنی باشن ، دشواره همچنین هر کودک یا بزرگسال مبتلا به اوتیسم نمی تواند جزئیات یک بیماری همه گیر ویروسی جهانی را درک کند ، اما اکثریت قریب به اتفاق می توانند اصل اساسی آن را درک کنند منتها با استفاده از زبانی ساده و در قالب داستان های مصور که می توانند به افراد مبتلا به اوتیسم کمک کنن تا بتوانند موضوعات سلامتی، اجتماعی و... را درک کنند.
برای مثال میتونیم از یه داستان ساده که با تصاویر همراه باشه استفاده کنیم:
الان بسیاری از آدم ها به بیمار میشن.
پزشکان به سختی برای حفظ سلامت همه ما تلاش می کنن.
ما هم باید به حفظ سلامتی خود نیز کمک کنیم.
مدرسه ها تعطیله تا دانش آموزان و معلمان بتونن سالم بمونن.
همانطور که مدرسه ها تعطیله ، همه باید تو خونه بمونن.
در حالی که من هم در خانه هستم ، می تونم بازی کنم ، به کتاب نگاه کنم و یاد بگیرم. و باید دستامو خیلی با آب و صابون بشویم. این به سلامتی من و خانواده ام کمک میکنه.
و نکات ایمنی درباره شستن دست، سرفه و عطسه، حفظ فاضله با دیگران را متناسب با درک وی به او بیاموزید و حتما از راهنماهای تصویری و نشانه های بصری برای آموزش استفاده کنید .
سعی کنید باتوجه به شرایط روالی عادی و پایدار برقرار کنید برای مثال:
وعده های غذایی منظمی رو تنظیم کنید
اگر عضو خانواده اوتیستیک شما در سن مدرسه است ، مدت زمانی نسبتاً کوتاه (30 دقیقه تا ساعت) را برای تمرکز روی کارهای مدرسه اختصاص بدید. اگر آنها یک بزرگسال هستند ، در طول روز زمانی را برای انجام یکسری وظایف به اون ها اختصاص بدید و یا کارهایی را که مورد علاقه آنهاست مانند موسیقی، تمیز کردن ، نقاشی، بازی و غیره.
نظم را در زمان خواب و زمان بیدار شدن از خواب برقرار کنید، کمبود خواب (یا خواب بیش از حد) می تواند برای فرد مبتلا به اوتیسم یک مسئله جدی باشد. سعی کنید روال عادی در خواب برقرار باشد.
ارتباطات اجتماعی را حفظ کنید، افراد مبتلا به اوتیسم بیشتر مستعد انزوای اجتماعی و تنهایی هستند اگر فرزند شما عادت دارد به طور منظم با معلمین، درمانگران، خانواده و دوستان خود یا یک شخص خاصی ارتباط برقرار کند، بسیار مهم است که اکنون ارتباطات را بصورت آنلاین یا تلفنی حفظ کنید. در حالی که ملاقات های چند نفره با زوم ممکن است برای کسانی که مبتلا به اوتیسم هستند دشوار باشد ، مکالمات یک به یک می تواند بسیار مهم باشد. حمایت اجتماعی مثبت برای همه افراد در این دوره مهم است و ممکن است افراد مبتلا به اوتیسم برای اطمینان از ادامه روابط اجتماعی به تسهیل تصریح بیشتری نیاز داشته باشند
زمان مشخص برای سرگرمی اختصاص بدهید، زمان خاصی را در روز برای تلویزیون ، بازی ، و یا رسانه های اجتماعی انتخاب کنید. به طوری که آنها بخشی از کارهای روزمره شوند
برگرفته از UNC Frank Porter Graham Child Development Institute Autism Team